تاثیر rtms بر پارکینسون

مقدمه

بیماری پارکینسون (PD) یک اختلال عصبی پیشرونده است که با از دست رفتن تدریجی نورون‌های دوپامینرژیک در ماده سیاه مغز مشخص می‌شود. علائم اصلی این بیماری شامل لرزش، سفتی، برادی‌کینزی (کندی حرکت) و بی‌ثباتی وضعیتی است. درمان‌های فعلی پارکینسون، مانند داروها و جراحی، بیشتر بر کاهش علائم متمرکز هستند و روند پیشرفت بیماری را کند نمی‌کنند. تحریک مغناطیسی مغز از راه جمجمه (rTMS) یک روش غیرتهاجمی است که از پالس‌های مغناطیسی برای تحریک مناطق خاصی از مغز استفاده می‌کند. در سال‌های اخیر، rTMS به عنوان یک گزینه درمانی امیدوارکننده برای PD مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله به بررسی جامع اثرات rTMS بر علائم و مکانیسم‌های عصبی درگیر در بیماری پارکینسون می‌پردازد.

مکانیسم عمل rTMS در بیماری پارکینسون

rTMS با استفاده از یک سیم‌پیچ مغناطیسی که روی سر قرار می‌گیرد، پالس‌های مغناطیسی را به ناحیه خاصی از مغز ارسال می‌کند. این پالس‌ها باعث القای جریان الکتریکی در بافت مغز می‌شوند و فعالیت عصبی را تعدیل می‌کنند. مکانیسم‌های متعددی وجود دارند که از طریق آن‌ها rTMS می‌تواند بر PD تأثیر بگذارد:

1. تعدیل فعالیت قشر حرکتی: rTMS می‌تواند فعالیت قشر حرکتی را که در کنترل حرکت نقش دارد، تعدیل کند. در PD، فعالیت این ناحیه مغز اغلب مختل می‌شود. با استفاده از rTMS، می‌توان فعالیت قشر حرکتی را بهبود بخشید و در نتیجه علائم حرکتی را کاهش داد.
2. افزایش فعالیت دوپامینرژیک: برخی مطالعات نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند باعث افزایش فعالیت نورون‌های دوپامینرژیک در مغز شود، که در PD آسیب دیده‌اند. این افزایش فعالیت دوپامین می‌تواند به بهبود علائم حرکتی و غیر حرکتی PD کمک کند.
3. تغییر در مدارهای مغزی: PD با اختلال در مدارهای مغزی مختلف مرتبط است. rTMS می‌تواند این مدارها را تعدیل کند و عملکرد آن‌ها را بهبود بخشد. به عنوان مثال، rTMS می‌تواند ارتباط بین قشر حرکتی و هسته‌های قاعده‌ای را که در کنترل حرکت نقش دارند، بهبود بخشد.
4. افزایش نوروپلاستیسیتی: rTMS می‌تواند پلاستیسیتی مغز را افزایش دهد. پلاستیسیتی مغز به توانایی مغز برای تغییر و سازگاری در پاسخ به تجربیات جدید اشاره دارد. این افزایش پلاستیسیتی می‌تواند به مغز کمک کند تا الگوهای جدید عصبی را یاد بگیرد و با آسیب ناشی از PD سازگار شود.
5. تأثیر بر انتقال دهنده‌های عصبی: rTMS می‌تواند بر سیستم‌های انتقال دهنده‌های عصبی، از جمله دوپامین، سروتونین و گلوتامات تأثیر بگذارد. این تغییرات می‌تواند باعث بهبود علائم حرکتی و شناختی در PD شود.

مطالعات بالینی درباره اثر rTMS بر علائم پارکینسون

مطالعات بالینی متعددی اثرات rTMS بر علائم حرکتی و غیر حرکتی PD را بررسی کرده‌اند. نتایج این مطالعات متفاوت بوده است، اما به طور کلی نشان داده شده است که rTMS می‌تواند اثرات مثبتی داشته باشد.

بهبود علائم حرکتی:

• کاهش لرزش: چندین مطالعه نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند شدت لرزش در افراد مبتلا به PD را کاهش دهد. با این حال، میزان کاهش لرزش در مطالعات مختلف متفاوت بوده است و ممکن است به پارامترهای تحریک rTMS و ویژگی‌های فردی بستگی داشته باشد.
• بهبود برادی‌کینزی و سفتی: rTMS می‌تواند برادی‌کینزی و سفتی عضلات را که از علائم رایج PD هستند، بهبود بخشد. این بهبود به نظر می‌رسد با افزایش فعالیت قشر حرکتی و تعدیل مدارهای حرکتی مرتبط باشد.
• بهبود تعادل و راه رفتن: برخی مطالعات نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند به بهبود تعادل و راه رفتن در افراد مبتلا به PD کمک کند. این بهبود به احتمال زیاد به دلیل تأثیر rTMS بر سیستم‌های کنترل حرکتی و حسی-حرکتی است.
• تأثیر بر نوسانات حرکتی: PD می‌تواند با نوسانات حرکتی همراه باشد، به این معنی که علائم حرکتی در طول روز ممکن است تغییر کنند. rTMS ممکن است به کاهش این نوسانات و بهبود کنترل حرکتی کمک کند.

بهبود علائم غیر حرکتی:

• بهبود خلق و خو و افسردگی: افراد مبتلا به PD اغلب از افسردگی و اضطراب رنج می‌برند. مطالعات نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند علائم افسردگی و اضطراب را در این افراد کاهش دهد. این بهبود احتمالاً به دلیل تأثیر rTMS بر سیستم‌های انتقال دهنده عصبی مرتبط با خلق و خو است.
• بهبود عملکرد شناختی: PD می‌تواند با اختلال در عملکرد شناختی همراه باشد، مانند مشکلات حافظه، توجه و تصمیم‌گیری. برخی مطالعات نشان داده‌اند که rTMS ممکن است عملکرد شناختی را در افراد مبتلا به PD بهبود بخشد، به ویژه در مواردی که ناحیه پیشانی مغز مورد هدف قرار می‌گیرد.
• بهبود خستگی: خستگی یکی دیگر از علائم غیر حرکتی رایج در PD است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند خستگی را در این افراد کاهش دهد، اما به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
• بهبود کیفیت خواب: اختلال در خواب یکی از علائم شایع در PD است. rTMS ممکن است با تأثیر بر سیستم‌های عصبی مرتبط با خواب، کیفیت خواب را بهبود بخشد.

پارامترهای تحریک rTMS در بیماری پارکینسون

پارامترهای تحریک rTMS، مانند فرکانس، شدت، محل تحریک و تعداد جلسات، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر نتایج درمان داشته باشد. در مطالعات PD، پارامترهای تحریک مختلفی مورد استفاده قرار گرفته‌اند:

• فرکانس تحریک: فرکانس‌های بالا (به عنوان مثال، 10-20 هرتز) معمولاً برای تحریک فعالیت قشر حرکتی و فرکانس‌های پایین (به عنوان مثال، 1-5 هرتز) برای کاهش فعالیت استفاده می‌شوند. انتخاب فرکانس به ناحیه هدف و هدف درمانی بستگی دارد.
• شدت تحریک: شدت تحریک بر اساس آستانه حرکتی فرد تنظیم می‌شود، به این معنی که شدت تحریک باید به اندازه‌ای باشد که باعث ایجاد انقباض عضلانی در ناحیه هدف شود.
• محل تحریک: مناطق مختلف مغز می‌توانند برای تحریک در PD هدف قرار گیرند، از جمله قشر حرکتی، قشر پیش‌پیشانی، و هسته‌های قاعده‌ای. انتخاب محل تحریک به علائم مورد هدف و اهداف درمانی بستگی دارد.
• تعداد جلسات: تعداد جلسات rTMS ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً بین 10 تا 20 جلسه در یک دوره درمانی است.

ایمنی rTMS در بیماری پارکینسون

rTMS یک روش درمانی غیرتهاجمی و ایمن است. عوارض جانبی آن معمولاً خفیف هستند و شامل سردرد، ناراحتی در محل تحریک و خستگی است. عوارض جانبی جدی مانند تشنج بسیار نادر است. با این حال، مهم است که rTMS توسط متخصصین آموزش دیده انجام شود و قبل از شروع درمان، تمام ملاحظات ایمنی مورد توجه قرار گیرد.

چالش‌ها و چشم‌اندازهای آینده

rTMS یک گزینه درمانی امیدوارکننده برای PD است، اما هنوز چالش‌هایی وجود دارد که باید برطرف شوند:

• استانداردسازی پروتکل‌ها: نیاز به استانداردسازی پروتکل‌های تحریک rTMS در PD وجود دارد تا نتایج مطالعات قابل مقایسه شوند و بهترین روش درمانی مشخص شود.
• تعیین پاسخ دهندگان به rTMS: هنوز مشخص نیست که کدام افراد مبتلا به PD به rTMS پاسخ بهتری می‌دهند. تحقیقات بیشتری برای شناسایی این افراد و پیش‌بینی پاسخ به درمان مورد نیاز است.
• مطالعات بلندمدت: اکثر مطالعات rTMS در PD کوتاه مدت بوده‌اند. نیاز به مطالعات بلندمدت برای بررسی اثرات rTMS بر پیشرفت بیماری و تعیین مدت زمان اثرات درمانی وجود دارد.
• ترکیب rTMS با سایر درمان‌ها: تحقیقات آینده ممکن است به بررسی ترکیب rTMS با سایر درمان‌های PD، مانند داروها و توانبخشی، برای بهبود نتایج درمانی بپردازد.

نتیجه‌گیری

rTMS یک روش درمانی غیرتهاجمی و امیدوارکننده برای بیماری پارکینسون است. مطالعات بالینی نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند علائم حرکتی و غیر حرکتی PD را بهبود بخشد، اما نیاز به تحقیقات بیشتری برای بهینه‌سازی پروتکل‌های تحریک و تعیین پاسخ دهندگان به rTMS وجود دارد. با توجه به پتانسیل rTMS در تعدیل فعالیت عصبی و تقویت نوروپلاستیسیتی، این روش می‌تواند نقش مهمی در آینده درمان بیماری پارکینسون ایفا کند.

دستگاه تحریک الکتریکی tES <<دارای پنج مد تحریکات الکتریکی>> 
مشاهده محصول

با ما در نوروتجهیز همراه باشید. برای استعلام قیمت و خرید بهترین دستگاه های tDCS (تحریک الکتریکی مغز) کلیک کنید.

پیشنهاد ویژه برای شما

نوروتجهیز، ارائه دهنده محصولات پزشکی برای عزیزانی که قصد خرید دستگاه دارند، پیشنهاد ویژه به همراه تخفیف در نظر دارد.
کافی با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

09120134797

صفحات مجازی نوروتجهیز

در اینستاگرام نوروتجهیز را دنبال کنید.